Hoe het precies zit weet ik niet. Of het nu echt wat met de maanstand te maken heeft ook niet. Dat ik deze maand wel erg veel last heb van die maandstonde rond volle maan staat als een paal boven overvloedig water.
Het relatief zorgeloze leven transformeert in een vat vol kleine problemen, beren op de weg, spoken achter iedere boom en bovenal een vies gevoel. Lang leven de warme douche die ik 2 keer per dag mezelf kado doe. De heerlijkste geurende huidsmeersels verzachten het maandelijke leed. Ik knuffel de katten extra, die laten het zich goed bevallen uiteraard.
Ik geef mezelf in bijna alles m'n zin, maar forceer me ook wat in het ritme te blijven. Maar lekkere snoepjes en meer chocolade dan normaal laat ik me ook weer niet ontzeggen.
Het typische is dat iedere maandstonde zo anders is. Dan weer fysieke last en anders doe ik niet onder voor Cros die we vaak 'draakje' noemen. (Ja, Edith, het Knorrekopjes-gehalte is er wel zo'n beetje af) Onhandelbaar als ik kan zijn, probeert Marc me te mijden... Helaas, dat lukt niet zo op elkaars lip. Wel heerlijk dat we de nacht voor onszelf hebben en goed uitgerust saampjes wakker worden bij een startend vuurtje en de nachtmails uit SecondLife.
Eigenlijk altijd, moet ik bekennen, dat ik echt lichtelijk motorisch gestoord ben tijdens die maandelijkse periode van een paar dagen. Dingen lopen niet alleen in het honderd, maar met een warrig hoofd omdat mijn lijf het zo druk heeft met andere dingen, stoot ik dat hoofd aan de gekste obstakels in huis of buiten en vallen de gekste dingen uit mijn handen. Ik struikel over de kleinste steentjes en schrik van onverwachte acties van mens of poes. Daarintegen kan ik weer enorm veel concentratie opbrengen voor moeilijke taken zoals een tutorial in elkaar draaien of klein hout op maat zagen dat als mikado op een berg tegen een helling ligt met de grote kettingzaag. Alsof het allemaal maar net goed gaat. Sterk ben ik dan ook een paar dagen. Maar sneller uitgeblust ook en ik verlies al snel de moed in de dingen, om me dan na een douche weer lekker stilletjes terug te trekken en te doen waar ik zin in heb. Warrig en lastig bereikbaar blijf ik wel...
Ja, vrouw zijn heeft zo z'n charmes en voordelen, maar die andere kant, maan of geen maan, kan me echt gestolen worden zo nu en dan.
Nu dus.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten