Dierenliefhebbers

Wij houden van dieren, noemen ons dus dierenliefhebbers. Wij nemen geen kat als we krap wonen met enkel een balkon en galerij. We nemen geen hond als we full-time banen zouden hebben. We houden konijnen, maar niet in een gewoon ruim konijnenhok, nee we maken een konijnenberg met een hok van een flink aantal cubieke meters. De kippen moeten alleen 's nachts naar binnen en als ze daar geen zin in hebben vinden ze zelf wel een boom, hoog en droog. We voeren de katten zelfs dure brokken, terwijl ze haast om komen in de muizen en het met z'n vijven maar net aankunnen. Ja, met recht, wij houden van dieren, we redden een opgejaagde ree en bewonderen de vogels. We gebruiken geen muizenvallen of gif, ook niet in de moestuin. (op de bio-slakkenkorrels na, wij willen ook graag eten) Ook jagen we niet en vinden het jachtbeleid in Frankrijk een lelijk heilig huis. We kunnen helaas met z'n twee onmogelijk dit heilige huis onderuit schoppen.
Dat ik blog-volgers verlies door een frase waarin ik aangeef een wilde kat af te willen schieten, omdat hij onze grootste sterkste katten weet te molesteren, is me geen enkele zorg.
Het is gepubliceerd omdat het een realistische weergave is van wat 'back-to-basic' óók is. Onze katten vangen de muizen, het voorkomt kapotgeknaagt goed, gaten in het houtwerk en zorgt voor nachtrust. Als onze katten het niet pikken dat er een vreemde kater op de kust verschijnt, bepalen zij dat ze hem dat laten weten. Als deze kater al onze katten gaat molesteren, vieren hier de muizen feest en niet alleen op tafel!
We weten inmiddels zeker dat de kater een huiskat was en gedumpt is bij die kattenminnende hollanders in de gorges. "Muizen zat" moeten de vorige eigenaren gedacht hebben. Over dieren liefhebben gesproken......... ((De kat is zo wijs geweest zich niet meer te laten zien. Alle lezers die dieren vóór hun eigen welzijn stellen, kunnen opgelucht ademhalen))
Een ander voorbeeld waaruit blijkt dat back-to-basic niet helemaal samen kan gaan met het houden van dieren in 2 opzichten; Wilde zwijnen. Wilde zwijnen hebben een voorliefde voor losse woelgrond en groenten, heerlijk vinden ze dat. Wij gaan wonen in een bos met wilde zwijnen. We kunnen de moestuin niet dichttimmeren voor deze dieren. Van schrikdraad worden ze agressief en vernielen zeker het draad, maar ook de moestuin. Door prikkeldraad laten ze zich echt niet tegen houden, ook dat vernielen de zwijnen met gemak voor het krijgen van een lekker hapje groenten.
En nee, we zijn het niet eens met het jachtbeleid, maar het is eten of gegeten worden. Het back-to-basic idee dat wij hebben is niet werken voor geld om zo je vlees en groenten te kunnen gaan kopen met een vieze diesel-auto. Het bos is rijk aan voedsel, het valt in verschillende jaargetijden op de grond en ook dieren die eetbaar zijn lopen hier in overvloed. Echt wild, als vossen en marters, ook die zwijnen en reëen, laten het wel uit hun hoofd in de buurt van mensen rond te scharrelen.
Back-to-basic en alles wat hier leeft aan dieren beschermen en rond laten lopen gaan niet samen. Ook de adders die hier in grote getale aanwezig zijn dulden wij niet rond het huis. Ze doden de katten en de toekomstige kippen en konijnen.
En verschil moet er zijn; natuurlijk schieten wij geen weggelopen kat dood in onze nederlandse achtertuin, ook niet als we buiten zouden wonen of hier boven in de dorpskern! Dan zijn het de auto's die de weglopers en schootkatten te pletter rijden, om na de schrik de kat te laten liggen en op het gaspedaal te drukken.
Hier, op het achterland van Frankrijk, hijs je het aangereden eetbare wild in je auto en rijdt door naar de buurboer, die hem voor je slacht, zodat je een halve winter vlees hebt. En die buur natuurlijk ook! Hier schiet je een gedumpte kat die je huiselijke rust en vrede verstoort af. Ze zouden ons nog uitlachen ook, als we onder de schrammen en beten, met de kat naar de dierenarts zouden gaan om voor 50 euro het dier af te laten maken met een barmhartig spuitje. (En het dier vangen, opsluiten in een bench, in een ronkauto een half uur laten sudderen, om hem daarna in de tang van gehandschoende handen een spuit te geven is nou ook niet echt 'diervriendelijk' te noemen!!)
Een verhaal van een lezer schiet me te binnen. Zij hadden een zwijn aangereden, een beer van een dier met flink veel kilo's aan de stevige botten. Later in het café verhalen ze over de schrik van het voorval. De boeren wijzen vragend naar de auto. Nee, het dier ligt daar niet in. Ow wat zonde van het vlees.... roepen de boeren uit en grinniken om die hollanders die iets nog niet helemaal begrijpen.
Back-to-basic is niet makkelijk, het is niet zacht en lief en niet beschermd. Het is niet hetzelfde als de stadse normen en waarden, of die uit een verzorgingsstaat of compacte maatschappij. Back-to-basic is in het extreemste geval het recht van de sterkste.
Nu in ons geval, zijn dat Joppie en Pipo. Joppie is nog 3-poots, maar hij knapt al weer op en heeft geen ontsteking meer. Pipo is weer schoongewassen en het gezwel in zijn nek heb ik met veel korte massages weggewreven. Pipo is weer als vanouds.
En het zomaar gedumpte katerbeest, dat ergens in een dorp boven, het huis wel ondergesproeit zal hebben, heeft eieren voor zijn geld gekozen, door het zien van de overvloed aan muisjes in het bos. Nu maar hopen dat die kat geen vos tegenkomt. Het recht van de sterkste, dat is back-to-basic.