Franse humor

Veel humor is universeel. Veel ook niet. Van Britse humor kun je houden, dat is voor Nederlanders best makkelijk. De Fransen vinden die Britse humor wat minder. Maar neem het hen niet kwalijk. Om Nederlandse humor in het Frans te vertalen is wat anders.

P hielp mee met het klein zagen van zijn eik. Met een kettingzaag waarvan de kettingrem stuk is en de ketting  zelf daardoor al het inwendige van de moordmachine aan het vermalen is. Nota bene zonder kettingvanger met een zaaghouding waar ik al pijn in mijn rug van krijg als ik naar hem kijk. Ik plukte het ding uit zijn handen na het afdalen op de helling en wat ik zie doet me gruwen. Dat mijn vriend nog 10 vingers en een ongeschonden onderarm en gezicht heeft is het goede nieuws. Beschermengelen bestaan dus echt. Ik neem zijn kettingzaag mee, maak hem vast wat schoon en zodoende staan M&M deze ochtend bij de 'fietsenmaker'. Zo'n rommelbedrijfje dat meer aan gemotoriseerde fietsen en quads doet dan aan fietsen. Maar a la, de man is vlot, vriendelijk en goedkoop, bereid tot improviseren. Terwijl hij onderdelen van een ander restje gelijknamige kettingzaag op de wat gehavende probeert te fietsen bekijk ik wat nieuwe zaagmaterialen in de 'winkel' en Marc kijkt toe hoe de man probeert de kettingrem te maken.

Hij krijgt een iel klein palletje niet in het gaatje en Lief denkt; 'als er haar op zou zitten zou het makkelijker gaan'. Inwendig schiet hij in een ondeugende deuk. Ik later ook als hij dit grapje in het Nederlands laat vallen terwijl hij een vork met komkommerschijfjes met precisie in zijn mond schuift. 

Ik proest het uit, samen met wat sliertjes mie. We zijn beiden nog niet in staat zulke grapjes taaltechnisch correct in het Frans te maken. De mensen doen zo hun best ons te begrijpen, dat ze ons veelal net even te serieus nemen, waardoor grapjes als deze niet over komen. Toch een gemis, want deze lol moet toch universeel zijn. Net als het onderdeel dat vervangen moet worden en de band van het mens-zijn zou kunnen versterken.