Nu M&M in goed overleg meer onze eigen weg kunnen vinden en zo een eigen balans opbouwen, is er ruimte. Wie had gedacht dat het zou werken om de vicieuze cirkel te doorbreken door juist te werken aan meer onderlinge onafhankelijkheid. Eigen weg gaan wordt me heilig als het zo doorgaat. Vrijwilligerswerk doen en elkaar even met rust laten gaat nu leiden tot een grotere productiviteit. Via WorkAway vond Marc een adres en probeerde het principe uit. Goed voorbeeld doet goed volgen, M&M maken een profiel aan als host voor de vrijwilligers die tegen kost en inwoning aan de slag willen bij particulieren en andere initiatiefnemers. Contact, echt contact en wat doen en delen. Er reageert natuurlijk van alles en nog wat. Van Amerikaanse studenten tot een vage 'we' uit Engeland die eerst willen komen 'proeven' middels een kennismakingsbezoekje. Veel is niets, zoals een student Frans van 18 die ook even genoeg heeft van zijn horeca-bijbaan. Nee, dank je knul. Deze plek is niets voor jou. Ik vroeg me af of hij zijn rijbewijs heeft? In geval van nood is zo iemand hier reddeloos verloren. Misschien zijn er sterke armen die de zomerhitte kunnen trotseren.
In het kader van dit adres als contact-platform voor vrijwilligers, hebben we kamers nodig die enigszins bewoonbaar zijn. Workaway ben je niet voor een weekje, het is werken en jezelf totaal distantiëren van je vertrouwde leven. Sommige leven erop, hebben geen eigen huis. Niet nodig, je zorgt samen voor andermans huis en haard of extra werk en vaak huis- en boerderijdieren. Of een afgeronde klus als de 18 meter 'pierre sec' muur die Marc bouwde vorige maand tijdens zijn test-periode om via dit platform even de ruimte te nemen.
Boven is Marc al wat maanden bezig met het maken van een halletje als doorgang naar mijn kamer en de nieuwe kamer. het kozijntje om daglicht in de zijkamer te krijgen is het oude buitenraam van het kantoor, er recht onder. Laat licht en lucht uw huis binnenkomen! (Een gevleugelde spreuk van Opa'tje, rust zacht lieve vriend.) Dat kamertje is nu af, klaar voor vrijwilligers. Het gordijntje naaien kostte me een volle dag. Ik ben zo'n kluns met de 'naaimisschiene'. Zo noemt mijn Lief de naaimachine 'Made in Taiwan'. De transformatie van een vies oud hok is omgetoverd tot mini-Zenkamer met daglicht via een eeuw-oud kozijn met oude ruitjes.
Oude zooi 'op tijdelijke orde'.
Ook de boekenkast is klaar. Dat zegt meer dan u denkt. De eerste stap naar het wederom opruimen van spullen. Voor de tigste keer het door onze handen laten glijden van boeken, boeken en nog eens boeken. Overal in huis hebben we ze bij elkaar gezocht. De kast blijkt toch te klein. De 'Bar', wat hij ooit was door de vorige eigenaar, de praatjesmaker. De oude Parijse echte BordeelBar gaat eruit, de glazen- en flessenrekken inclusief. Potkacheltje gaat erin, wasbak, bed en een zitje. Maar vooruit, dan hier toch wat foto's van de Hobbitkast.
((Iemand nog interesse? barkrukken zijn al vergeven))
Oude trapplanken en verrot gewaande krom getrokken kastanjehouten palen.
De artiest, een tekstballon boven zijn hoofd met "artist at work, don't disturb".
de HobbitTrap (Gandalf moet echt buitenom naar het middenhuis & naar boven zal enige toverkunst vergen!) De paal is een dode uit het bos getrokken tamme kastanje. De treden zijn van een eveneens dode knoestige eik die we op één van de hellingen vonden.
Laat de WorkAway's maar komen!
(via M&M hosts WorkAways)
Poeh, wie weet wat voor handige en fijne mensen er op af komen? Leuk!
BeantwoordenVerwijderenben ook benieuwd en we kijken uit naar het ontmoeten van andere mensen.
VerwijderenIk vind 'm geweldig, die boekenkast! de trap trouwens ook, maar die kast is supergaaf! chapeau!
BeantwoordenVerwijderenik ook en de artiest 'is natuurlijk net begonnen'...
Verwijderendat belooft wat! :-)
Verwijderen