Vrijdag

Goede vrijdag is altijd een wat zwaar beladen dag voor mij. Er staat wel 'goed' voor, maar dat heeft een wat andere betekenis gekregen gedurende mijn leven.
Deze goede vrijdag was gewoon uitmuntend. Het weer is schitterend, niet warm, maar een stralende zon met een verfrissende wind, warm genoeg voor een Bril-rokje en een lekker shirt om Kitteh van het vliegveld te halen. Voor het eerst sinds haar hart transplantatie gaat ze het Verenigd Koninkrijk uit voor een vakantie. Sinds 6 jaar heeft ze eindelijk vrij-af van revalideren, terugvallen, dokters onderzoeken,, immuunsysteem problemen en nog meer van zulke zware dingen. We keken al maanden naar haar uit, een bijzonder mens, heel bijzonder.
De muziek gaat lekker hard in de auto, flesje drinken in de houder, zonnebril op en sjoef door dit zo prachtige landschap, langs de oude boerderijtjes, pittoreske dorpjes en de voorsteden van Rodez.
Van een tegenligger krijg ik een licht signaal; controle. Technische controle van je voertuig, blazen voor je alcohol-gehalte, heb je je gordel wel om of gewoon even je papieren controleren. Ik weet van tevoren dat ze mij eruit pikken tijdens zulke controles, het is niet ik die ze moeten hebben als wel de auto. Zo'n landrover vraagt er gewoon om, altijd. En ja hoor, de gendarmes wijzen me de zijkant van de weg waar ik mijn zonnebril afzet en de muziek zachter. Ik lach ze stralend toe, nu nog streng en wat verveeld kijkend vragen ze om de papieren. Die zijn in orde. Zodra ze mijn nederlandse rijbewijs zien beginnen ze te lachen. Stelletje ondeugden, opeens verschijnen er lachjes en grijzen onder de sportieve zonnebrillen van de dienders der wet. Grappig dat die gendarmes bijna altijd knappe gasten zijn, goed getraind, maar ze kijken zo streng en of verveeld.
Daarna is het zaak de stad te vermijden om sneller bij het vliegveld te zijn. Het is erg druk, wat wil je eind van goede vrijdagmiddag. Ik heb zelfs voorgesteld om later die middag met haar de grootste super van de stad onveilig te maken voor wat boodschappen. En er totaal niet bij stilstaan dat ik helemaal niet tegen zulke plekken kan op juist de drukste momenten.
Op het vliegveld is het als op ieder klein vliegveld, ik wacht haar op in de enige ruimte met een transportband waar alle wachtenden door dubbeldik glas de reizigers vast kunnen begroeten. Ze ziet mij eerder als ik haar en tikt op het raam, mriauw, de eerste Kitteh-groet gaat er dwars doorheen.

Naar de auto op weg naar de super is even bijkomen van de landing, zo'n nieuw hart blijft een speciale zorg wat we later pas begrijpen als ze ons wat uitlegt hoe dat in z'n werk gaat en over haar medicijnen. De derde persoon die in mijn leven met 'iets aan het hart', dat zet een mens aan het denken.
Kitteh is katten-freak, dit zonder te overdrijven. Ze spint en miauwt, draagt Kitteh-oren-diadeem en tekent voor de grap voelsprieten en een zwart neusje op haar neus. Waarom niet, haar lach is alleen maar breder en de lol in een supermarkt is er niet minder om.
We lachen ons een bult als we alle paden door lopen. Een vreemde overvolle zeer grote met iets van 35 kassa's waar ik niets kan vinden dat ik nodig heb, ik kom daar misschien eens per jaar. We zoeken, vragen, bekijken producten om alles te vinden dat we nodig hebben om ons een beetje aan haar dieet te houden. Met haar hulp kunnen we ook dingen kopen waar ik normaal alleen van droom; een ultra dikke grote plak verse tonijnfilet, om als blokjes op de tong weg te laten smelten met bronwater en een bubbeldrankje, gerookte zalm, 4 schuim gebakjes, flesje Abelour voor Marc, gemarineerde olijfjes, knabbels en nog veel meer om die avond op te snoepen met z'n drietjes. We grappen en grollen in het engels de super bij elkaar, gooien hoge ogen bij wat vakkenvullers en brengen de kassière in verwarring.
De rit naar huis gaat snel en net voor het donker denderen we binnen met een koffer, rugzak en 5 volle boodschappentassen.
De tafel is in no-time overvol met nieuwe dingetjes en haar spulletjes.

Het wordt laat, heeeeel erg laat. Ik ga over mijn slaapprikkels heen en zit om half 5 's ochtends klaarwakker in bed. Om er maar gewoon uit te gaan en de dag te starten. Dat lukt natuurlijk niet, het schouwvuur is uit, het is doodstil in huis, erg koud, de katten zijn in de war dat ze niet op mij kunnen liggen en slapen, het gesnurk van Lief klinkt door tot boven en om half 8 geef ik mijn stoere gedoe op. Weg ritme, hoi bed!