Lourdes 2

Vannacht, kwart over twaalf, stond ik nog op de piste te turen naar 3 gloeiende puntjes. Waarschijnlijk gloeiende boomstronken, maar van deze afstand lijkt het net een brandende sigaret. Ik waak, met koplampje op om de brandweer te laten zien waar ik sta, een verrekijker om te zien of het brandt of alleen gloeit en een mobiele telefoon om de brandweer duidelijk te maken waar ik die gloeiende punten nog zie. (onmogelijk om uit te leggen op een berghelling zonder vaste punten.) Castel jaagt ondertussen op muizen die ze uit hun holletje probeer te graven. Het waait nog steeds en ik weet ook wel dat er amper nog wat brandbaars in het bos te vinden is. Wij kunnen niet inschatten waar de brandweer wel of niet voor uitrukt. Rond half 1 vannacht verschijnt er op mijn verzoek dan uiteindelijk een surveillancewagen van de brandweer met een enthousiaste wat mollige knul die heel blij is dat ik precies aan kan wijzen waar de mogelijke brandhaartjes nog gloeien, ook al is het hele bos al ontdaan van brandbaar spul.
Misschien dat de wind de hellingen opwaaide, en niet af richting ons, omdat wij Lourdes 2 op ons terrein hebben. Wel te verstaan in de muur van de schuur. Vorig jaar vonden we een 'feve' in een taartje in de vorm van een 2,5 cm hoog Maria-beeldje van porcelein. Ze heeft sindsdien alle rommelbakjes in huis gezien en mocht nu eindelijk een eigen plekje krijgen; een gat in de schuurmuur, van waaruit ze haar wonderen mag verrichten.
De bosbrand heeft ons aardig bezig gehouden. Zaterdag natuurlijk, nablussen. Zaterdagnacht, nablussen. Zondag, nablussen. Vannacht leek het rustig, wat pompiers betreft. Maar vannochtend waren ze al weer aan de slag. Bomen vellen en de hellingen nogmaals nalopen. Tussen de middag zien we weer een rookpluim, de wind trekt aan en wolken kleuren de egaal blauwe hemel; onweersstormen in aankomst, regen, sneeuw en kou.
Helaas voor onze vriendin die 10 daagjes komt genieten van een welverdiende vakantie, heerlijk voor tuinen en bos; hemelwater!
Ik heb afgelopen week heel wat ingezaaid, voornamelijk in banden. Nou lijken kippen dom en kippig, maar ze hebben afgelopen weekend kans gezien tot een 5 keer aan toe, de moestuin te betreden om helemaal naar beneden te kippen en daar de onderste banden leeg te vreten van pas ingezaaide knolselderij en radijs, worteltjes en uien. Geen enkele andere band heeft zaaigoed, alleen die paar daar beneden en toch lijken ze het exact te weten. Dus het geplaatste hekje rond de buxus is onvoldoende en we trekken dit hekje door naar de dikste acacia die samen met wat andere bomen de oprit omsluiten. Het is een ontzettend slordig en lelijk gezicht, maar we moeten wat. Om nu kippensoep te blijven eten is ook zo wat.
Komende week? Het huis van stof ontdoen, logeerkamer in orde maken, rommel ruimen, genieten van de regen en stoken. Een tukkie doen op het buitenbed zit er voorlopig niet in.