Het lindeblad ontvouwt zich met roze konijnenoortjes, de vergeet-me-nietjes heb ik nog nooit zo blauw gezien en de zon priemend door de wolken in de gorges maken het licht tot wit goud. De meiorchissen bloeien en de grote keverorchis is ook al in knop. De zuidkant van de gorges is al echt lentegroen, prachtig, met overal wilde appelbloesem, die zijn zo mooi groot.
Een dagje rustig aan gedaan, ik heb altijd, maar dan ook altijd last van bijwerkingen, dus snel misselijk, duizelig en uiteraard wisselende stemmingen die lief worden opgevangen door Marc en Kitteh.
..... Ja, daar word ik stil van.
Vandaag ook vrijdag de 13e, de dag waarop de man van tante die in een hospice verblijft, overleed elf jaar geleden. Ik herdenk hem terwijl ik aan haar denk. Het was een mooie dag, even de zon mogen zien vandaag, de geur van het bos gedronken tijdens een foto-wandeling, lekker gegeten en veel te lang geslapen tussen de middag. Maar toch zal ik wel lekker slapen zo meteen, mijn ogen prikken, anti-biotica... :-(
Geen opmerkingen:
Een reactie posten