indringers gesignaleerd

Drum
is heel graag bij ons in de buurt, beste bietser ooit, maar aanraken is echt taboe

Het werd weer laat met logees in huis, ik had dus nog niet zo lang geslapen toen kater Sjakie me wekte door zich met kracht uit mijn omhelzing te wurmen om op de vensterbank te springen en door het hor-loze raam te gluren. Ik hoor ver weg katten gekrijs. Ruzie met maar 2 mogelijkheden. Of poes Sooty is katertje Zen aan het sarren of is het een van de onze versus een wilde kat. Wellicht probeert dit dier toegang te krijgen tot de troep plus habitat en kattenbrok.  

Ik hoor hoe Castel richting het onmin loopt en begint met blaffen. Ze twijfelt en dat hoor ik voor het eerst. Meestal rent ze blaffend het bos in daar waar ze wild ruikt en hoort, waken doet ze 's nachts uitstekend. Nu voel ik me gedwongen iets aan te trekken en poolshoogte te gaan nemen. Met een koplampje op sta ik slaperig en met bonzend hart buiten. 

De temperatuur is overal hetzelfde, krekels als monotoon geluid, de uil die de onrust een stuk doorgeeft aan het bosvolk door te roepen, veel geritsel in de kippenren op de helling achter het zwembad en de hond die gefrustreerd voor het zwembad langs rent. Aan beide kanten is er een muur die te hoog voor haar is erop te springen. De kippenren is vossenproof, dus ook voor haar niet toegankelijk tijdens de nacht.

Dit alles beschenen door fel maanlicht.

Met het lampje zie ik een kat. Groter dan ons onaantastbare cypertje Drum, maar dan zonder witte sokjes. Ook voor deze wannabee-aanloper is de kippenren de eerste keer een gevang. Opgemerkt worden door alle bewakers, te weten 1 hond, 1 mens en minstens 4 katten, want Sjakie bleef doodleuk binnen in de vensterbank liggen,. Soort van lering ende vermeack. 

de kippenren
linksvoor het zwembad met doorlopende muur tussen 2 gebouwen
boven en achter is alles afgesloten met hoog gaas

Ik zal toch Castel de ren in moeten laten. Helemaal achterom de schuur lopen, helling beklimmen via een smal half dichtgegroeid paadje en daar het hek open doen ziet mijn slaperig onderlijf niet zitten. Dus doe ik het hekje op de muur open en til de hond erdoor. Ik klim er in kamerjas achteraan en spoor Castel aan de helling even uit te kammen. Nog 1 blaf en wat geritsel. Dan is het plots stil. Echt even helemaal stil. Dan komen de krekels terug en zie ik Zen op het dak van de Landrover. (Hij is een pacifist en pestpaal.) Ik twijfel hoe hard ik de hond terug zal roepen, ik riep haar al eens zachtjes maar het is en blijft even stil. Er liggen tenslotte vrienden en een echtgenoot te slapen, het is half 3 's nachts. Mijn 2e roep doet van alles ritselen in de ren, de trouwe viervoeter komt stilletjes en onzeker terug. Er volgt een hondensnoepje en een kroel, dan kan ik ook weer terug naar bed.

In het oude zwembad, waar we voorraden bewaren en de was drogen, vind ik ook al tijden de zakken keukenrestjes kapot en deels aangevreten. Restjes voor het varken, soms te veel om op 1 dag te geven. Ook de zak met brood ligt er steeds anders bij en er wordt flink geknoeid door de dief op 4 poten. Castel kan er niet in, dus zij is het niet. Zo heeft Marc laatst ook 2 keer een rode kat gezien op het bospad en op de oprit. Of het verwilderende katten zijn weten we niet, nieuw is het wel. 

Vossen, dassen, marters, reeën en wilde zwijnen zijn duidelijk en wij voor hen. Maar een kat die zich aangetrokken voelt door deze oase, zal een harde dobber hebben met het betreden van het territorium. Het bracht Castel ook in verwarring, hoorde uiteraard dat het gevecht niet 100% een interne aangelegenheid was, dat alarmeert. Maar een kat is geen vijand, ze heeft er 5 om zich heen, "dus moet ik nou blaffend wegjagen of weer gaan slapen?" 

Mij ging het vannacht om de kippenren. Daar wil ik geen vreemde katten in hebben, ook niet 's nachts als de kippen in hun gesloten nachthok zitten. Voor de rest is het aan onze katten. En daar hebben we alle vertrouwen in. Ook doordat ik vanmiddag, na het overkomen van een onderbroken nacht, geen schrammetje kon ontwaren bij de 4 die zich wel rond het gewoel bevonden en waarvan er één toch flink gevochten moet hebben. Ik kom namelijk niet snel mijn bed uit voor ruziende katten, dat is hier vaak snel beslecht en het gaat om niks. 

Ach ja, dat heb je in familie's.

Zen & Drum -hechte vrienden-