Halo

Gevaarlijke machines.... Je kent ze wel; circelzagen, slijptollen, versnipperaars misschien, maar toch zeker kettingzagen. Of deze nu ter hand worden genomen door de profs of de amateur, het blijven machines die lelijk kunnen verwonden met blijvend letsel of nog erger. Nu hebben we wel zo'n verzekeringsnummer, maar daar is alles mee gezegd. Het geeft niet minder risico.
Uiteraard kwam het zagen van hout ter sprake in de oktoberzon net na de boterham onder het genot van koffie op z'n hollands gezet. Er komt een kleine middenmaat Stihl te voorschijn, mooi zaagje, robuust met geintegreerde kettingvanger. Hoe we samen op kettingzagen reageren is grappig, we hebben respect voor deze dingen, kennen ze van haver toto gort en blijven in ons hart de gevijnsde amateur, omdat we zoveel ander 'speelgoed' hebben om ons leven te veraangenamen. Ik kom vaak mensen tegen die er niet professioneel mee om hebben leren gaan. Ze hebben allemaal hun vingers nog, maar ook het respect, wat het werken met een kettingzaag net zo gevaarlijk maakt voor hen als voor de door de wol geverfde prof die vele uren per week met de scherpe tandjes in de weer is.
Maar als je dan toch een huis in Frankrijk hebt gekocht met een flink stuk bos erbij voor je houtvoorziening, is een kleine hanteerbare middenmoot al snel te klein. Die grote dode boom waar je een halve winter mee kunt stoken, krijg je er natuurlijk niet mee om. Geinteresseerd drentel ik achter B de schuur in die mijn gretige ogen goed interpreteert; ik wil hun grote kettingzaag graag even bekijken die het niet schijnt te doen. Ze stuurden hem al terug naar de winkel of fabriek waar hij van terug kwam met de mededeling dat hij het prima doet.
Dan gaat er bij mij een belletje rinkelen, zo'n belletje dat ze net even te weinig kennis hebben om zo'n 'beest' te gebruiken. Zo'n belletje van 'kijk hem even na voordat er iets ooit goed fout gaat'.
De enorme zwarte kunststof koffer om de zaag heen gaat open en de oranje ombouw blinkt van de nieuwigheid. De kleur lijkt op die van de welbekende merken, alsof zo'n zaag knaloranje of rood moet zijn om gevaar aan te duiden. -Ze vallen hierdoor ten alle tijden goed op tussen het groen en bruin van blad en hout, dat is alles.- Het is geen merk-zaag, het is een Halo met een zaagblad van maar liefst 50 centimeter. Zo'n zaag waar je een nog dieper respect voor gaat krijgen als je hem in je handen houdt en waar je een beetje bang voor wordt als je hem al draaiend en stinkend naar de brandstof in het hout zet. De ketting hangt er los op, de kap zit niet goed dicht gedraait en hij mag mee naar buiten op het gazonnetje tussen twee gebouwen in. Ik wil hem perse even nakijken en zowiezo goed in elkaar draaien om te testen of ik er leven in krijg. Mooie zaag, mooie machine, maar net even te 'nep' om er vertrouwen in te hebben. Die volle 100% bedoel ik dan, die 100 die ik wel heb bij het gebruiken van zo'n peperdure merkzaag waar je zuinig op bent. Ik ontdek een schuin kettingspan-pennetje dat niet recht erin kan door het ijzeren plaatje dat deze pen begeleidt. Dat is niet op te lossen, het plaatje lijkt een productiefoutje te hebben, wat de zaag niet onbruikbaar maakt, maar wel een extra risico geeft om van het blad af te schieten. Maar ik zet de zaag toch weer in elkaar en wil hem even aantrekken. De start-knop en choke leveren al verwarring op door de subtiele aanduiding van de knopjes. Dus moet het gevaarte even wachten.
Na nog een bak koffie -dat kunnen Nederlanders toch beter hoor- doe ik een tweëede poging, het gaat wat zwaar, maar de motor wil best graag even draaien, warm draaien en happen in hout om te laten zien dat de spotgoedkope versie hetzelfde kan als de dure.
Heel bewust in m'n nieuwe broek en Esprit-truitje, zonder oorkappen, helm, vizier, zaagbroek en de rest, zaag ik een dikke oude vertakking door van vermoedelijk een prunus. Ik let nergens op, voel geen 3 paar ogen gericht op mijn verrichtingen daar bijna op de knieën in het gras. Ik let alleen maar op het kletsen van die zaag die lijkt te jubelen dat hij serieus genomen wordt en zich zeer gretig in het hout vast hapt en mooie krullen maakt. De Halo werkt prima, zo goed zelfs, dat ik begin te twijfelen aan mijn vooroordeel over goedkope vrij te verkrijgen kettingzagen van dit kaliber. Toch vind ik het eng, zomaar even op een zondagmiddag 'ff tussendoor' in gewone kleer. Ik zou het liefst de verkoop aan particulieren verbieden, ik zou het liefst cursussen gaan geven aan diezelfde particulieren omdat ik niets te verbieden heb.
De stronk ligt in tweëen, de motor gaat af en ik drink m'n koffie op. Goede zaag, dat wel! Alleen wat extra aandachtspunten.
Maar een Halo, van groot tot klein kaliber, komt er bij ons niet in!