Gisteren publiceerde ik de volgende mantra op facebook; 'I won't complain about the weather'. Alsof ik mezelf op wilde peppen om buiten te werken, of het nu zeikt van de regen of niet. En dat deed het, en dat doet het nu nog steeds. Het leverde 3 dingen op; heel veel leuke reacties op FB, een volledig gemaaide moestuin inclusief het netelveldje dat ooit onderdeel van de moestuin moet worden en het terugvinden van het gestolen gewaande stootijzer, een zeer waardevol ding dat op een onmogelijke plek tussen de manshoge brandnetels stond in gezelschap van bramen.
Heel langzaam zijn we los aan het komen van het standaard klagen over het weer. Onweer is geen onweer ook al noemen we het zo. Rotweer bestaat niet, de mens ervaart het als zodanig omdat het ons in de weg zit met het doen van ons ding.
En ik zou ze niet graag de kost geven, de hele volksstammen die emigreren voor beter weer. Maar laten we eerlijk zijn, het is een mondiaal iets gezien de bijval die ik kreeg. Ook hier in het zuiden van Frankrijk is het het gesprek van de dag.
Dit jaar zal de Franse wijn ook duur worden! Op de Beaujolais na volgens Nadine, want de wijngaarden daar hebben niet geleden onder het noodweer deze lente. De bloemen van de walnoot die na de grondige snoei van vorig jaar talrijk was, is dood gevroren. De appelbloesem deels ook, de andere helft is door zware hagelbuien kapot geslagen. Net als de kersen, pruimen, peren, perzik en abrikoos, geen bomenfruit dit jaar, dure appelsap, geen kersen tijdens het kersenfeest en niet onze tanden zetten in eigen zoete perziken. Door het weer. De regenperiode in april is hier normaal en bluste de grote bosbrand. De helling tegenover ons ziet eruit als een kop met haar van iemand die een chemokuur moet ondergaan, niet fraai dus. Die regen hield niet op in mei, maar duurde voort en voort tot vandaag en Meteo laat niet veel verandering zien. Al dat water en de bosbrand had tot gevolg dat er een stuk weg en helling het meer in spoelde. Wat er nog over was van het asfalt is nu helemaal verdwenen en kleurt het water als koffie verkeerd. De uien willen niet groeien, maar verder zie ik geen verzopen groente. Er zijn relatief weinig bloemen, maar ook dat zal veranderen als het stopt met regenen. Ooit zal het stoppen, als de natuur genoeg heeft en ook dan zal het weer ons in de weg zitten met zijn verstikkende hitte die een buitenleven onmogelijk maakt, terwijl de natuur het allemaal prima vindt en nodig heeft. Ja het kan verkeren.
Het weer. Ga er niet voor emigreren, klagen zullen we als mensen altijd blijven doen, omdat we er geen evenwicht meer in herkennen. Het zal de natuur en het weer zelf niet veel uitmaken, net als lente 2010 die exact hetzelfde verliep als deze; nat en koud! Ik trek maar weer een extra trui aan, stoken kunnen we niet,want we hebben geen droog hout. En het buitenwerk? Gaat gewoon door, want je wordt er zo lekker rozig van om na het zwoegen in die nattigheid onder de douche vandaan te stappen, je winters te kleden en dan een warme hap te genieten met een wijntje erbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten