NEE tegen Dumpen

Alpinegeiten

Over dumpen gesproken;

Er lijkt een subcultuur in de internetgeneratie te bestaan die op heel eigen wijze het relationele, soms liefdes-leven leert ontdekken. Deze korte film 'Noah', schetst hier een haarscherp beeld van. Eerlijk is eerlijk, ik vond het bijna schokkend, of heb ik het oog op de tijdsgeest verloren? Of dumpen hetzelfde is als ontvrienden weet ik niet. Dumpen mag van de spellingscontrole, maar ontvrienden is nog niet ter aanvulling in de spellingscontrole update-batch geplaatst.

Over dumpen gesproken;

Sarko is ons spreekwoordelijk geschonken, 'het ezeltje is gedumpt' doet de werkelijkheid meer eer aan. Wij waren er niet klaar voor. De omheining(en) ook niet. Maar a la, hij is helemaal ingeburgerd en draait zijn steentje bij door voor alsnog gewoon ezel te zijn.
Eerlijkheidshalve over dumpen;

Nou moet ik wel eerlijk zijn dat er een passage is op de piste, het bospad richting de bruggen en turbines, die we gekscherend omgedoopt hebben in schoonmoederdumpplek. Uiteraard zonder een specifieke schoonmoeder in gedachten te hebben, alle schoonmoeders dan maar. Alleen geiten zouden het op die helling wel redelijk tot goed doen, geen garanties!

Dromerig en rommelend tutter ik de zaterdag door en verwerk het 3e kwartaal aan administratie voor alle bedrijven en privé. Ook weer achter de kiezen, al het overbodige papierwerk gaat de schouw in. Jammer dat de stank van brandend papier de heerlijke rookgeur van eikenhout teniet doet. De combinatie met een nat geregend herfstbos is sprookjesachtig.

Ik hoor een auto, niet veel later blaft de hond. Bezoek. Van Marcel, de mensenvader van Sarko. Maar eerst zie ik een dier aan een koord. Een geit! Een schitterend mooi licht reebruin monter geitje met mooi gekrulde horentjes en mijn hart maakt een sprong om gelijk naar de bodem van een ravijn te storten. Dat geitje wordt ons ook weer 'gratis' aangeboden, cadeautje!! Nee, tegen het dumpen. Want wij zijn niet klaar voor geitjes. De omheining ook niet en van geiten weten we het zeker; die vreten nog meer dan alles en gaan graag daar waar jij ze niet hebben wilt. Maar zeg maar eens NEE tegen dieren, NEE tegen een dier dat beter gedumpt kan worden.

Goed, het lukte met Sarko. 

Dit 5 maanden jonge gehoornde dametje windt me om haar hoefjes, het prachtige staartje van dit Alpine geitje glanst in de herfstzon. Ik scheld van de merde in de putin en Marc roept al van verre met een brede grijns 'NON Marcel, non non non!!!' Die geit komt er niet in, of op. Ik zeg niets. Al moet het dier even bij Castel in het hok, ik start wel een opvang voor gedumpte dieren.

En ik heb het er al vaak met Sarko over gehad, om te crowdfunden om een maatje voor hem te regelen. Niet dat ezeltje het begrijpt, maar dat maakt me niet uit. De omheining voor hem is nog steeds onvoldoende, we zijn het rondje nog niet rond en het schrikdraadapparaat is gesneuveld na die blikseminslag van wat weken terug. Maar als dit zo doorgaat is een stichting voor zulke dumpdieren in deze regio nog geen eens zo'n slecht idee.

Sarko kijkt lief naar het geitje, dat zachtjes blaat en de ranke zwarte neus tegen die van de ezel houdt. Ik smelt en zeg tegelijk gedag, tegen Marcel die het geitje ook kreeg maar hem ook niet houden kan, en het geitje...

Nee tegen Dumpen was nog nooit zo moeilijk.