Het nachtkastje

Voor het slapen gaan lees ik. 

Altijd.

Zo lang als dat mijn ogen willen, nog niet eens het verstand dat het verhaal moet absorberen. Zodoende lees ik vaak de avond erop 1 tot 2 pagina's voor een 2e keer, want ik ben snel afgeleid. Is het niet door katten dan wel door wat er aan de andere kant van het horretje gebeurt en de eindeloze stroom van gedachten...

Het hebben van een digitale krant doet trouwens geen afbreuk aan de leesdrift die onlosmakelijk verbonden is met mijn waak- en slaapritme.

Als ik een boek uit heb verdwijnt het meestal naar een plank in de bibliotheek. Sommige blijven achter. Om een tijdje stof te vangen, te bezinken, bij de hand te hebben. Ik zweer bij het papier, E-book, Kindle of digitale top-kranten ten spijt, ik wil gewoon een ezelsoor kunnen leggen of er een mini-post-it op kunnen plakken zonder de stekkers in het contact te hoeven stoppen, te wachten tot de modem verbinding heeft en de ventilator te horen draaien die het oude bakbeest nu eenmaal produceert.

Stapeltje rechts is gelezen, stapel links verlangd mijn ogen te voelen langs de regels vol echte ouderwetse drukinkt. Ook een bijbel ontbreekt niet.

(Over de inhoud van het nachtkastje zal ik niet uitweiden...)

Wist u dat de inhoud van een boekenkast enorm veel zegt over de eigenaar ervan? Ergens blij dat ik dat niet leesbaar kan fotograferen. De keuze voor komende maanden is wel leesbaar gefotografeerd, wat zegt deze u?