geen drup!

Afgelopen 3 jaren hebben we veel geleerd.
Bijvoorbeeld als het gaat vriezen alle buitenkranen op 'drup' zetten om te voorkomen dat je uit je bed komt in een koud huis en niet eens koffie kan zetten of het toilet door kan spoelen na diezelfde koffie....
Eén keer vergat ik de deur van de secadou dicht te doen, het drooghuisje dat op de eerste verdieping dienst doet als hondenvilla en op begane grond als tuinhuis waar ook de waterleiding zijn hoofdkranen heeft. Dat was met een elektrisch kacheltje zo opgelost.
Enigszins ellendig kom ik mijn bed uit, een voorbode van naderende ongesteldheid, de kou, niet uitgeslapen zijn en mijn holtes zijn allemaal nog met snot netjes dicht geplamuurd. Geen fijn moment om de keukenkraan open te zetten om de ketel te vullen voor koffie en erachter te komen dat er toch weer ergens een leiding bevroren is.  Het kan maar één ding betekenen; de stukken leiding buitenshuis tussen de secadou en of het kleine boiler-huisje en woonhuis.....
Gek genoeg was het destijds logisch voor de eigenaar die hoofd waterleiding onder de grond door te trekken naar de andere kant van het huis om daar weer een dikke anderhalve meter bedekt te worden door troep en stenen en te verdwijnen in een enkel steens hokje waar de geiser en boiler hangen. Die hebben nooit gefunctioneerd getuige de nieuwigheid die ervan afstraalt en het gegeven dat er geen warm water was toen we het kochten. Dat hokje is natuurlijk niet geisoleerd, het is er te klein voor. Geiser en boiler -verouderde modellen- hebben we laten hangen, eerst was er ander werk. (Nog steeds trouwens.)
Het staat tegen een muur aangebouwd dat het achterterras vormt, heeft een klein lauzedakje en ruimte voor een keukengeisertje, een boiler en twee hoge gasflessen. Uiteraard hebben we de zichtbare stukken waterleiding geisoleerd, daar zit het probleem deze keer dus niet. Maar waar dan wel??
Onder het huis zullen de leidingen niet bevroren zijn, we stoken daar te goed voor. Dan de twee stukken die buiten ondergronds liggen.... ergens......
Marc fruttert met engelengeduld een speciaal snoer tegen de leidingen aan in het boilerhokje, frommelt de isolatie terug en zet het met hetzelfde soort geduld met half bevroren vingers weer vast met tie-rips. Na een uur is er nog steeds geen water.
Ik heb ontzettend pijn in m'n buik, die pijn maakt me wat doof voor de paniek die eigenlijk heer en meester over mij zou zijn in dit geval. Want ALS de waterleiding ondergronds kapot gevroren is, hebben we een enorm probleem.
En met 'enorm' bedoel ik ook echt 'ENORM'! Want we zouden veel af moeten breken, open moeten breken, om het punt te vinden waar het stuk is gegaan. Om je huis een beetje te slopen om via giswerk iets te vinden waarvan we geen idee hebben hoe het te repareren en dit allemaal zonder water uit de kraan bij -15 is geen sinecure.....
Ik vul wat lege flessen en wijnkannetjes met het zuivere water uit een buitenkraan bij de secadou, daar ga ik mee koken en ons voorzien van koffie. Marc loopt denkend heen en weer, haalt nog wat half droog hout op langs het stalpad en zijn hersens kraken. De vonken springen er niet af, veels te koud. De kachel steken we al aan, ondanks dat het met deze kou over een paar dagen gewoon op is.
Ik had het voornemen te gaan zagen vandaag, maar daar komt niets van. Pijn en bevroren leidingen gooien weer roet in het eten.
Uiteraard eten we kip-perzik-pompoen met gebakken aardappels, want ook in het geisoleerde voorradenkot vriest het en de pompoenen wil ik redden, eten is eten.... De flessen water, de gewekte boontjes en misschien alle potten jam moeten naar binnen vandaag. Waar ik ze moet laten? Geen idee. Maar het vriest -8 in het kot en we zijn toch zuinig op de voorraden...
Insneeuwen? Daar kijken we naar uit, prachtig, leuk ook, isolement ten top, goede test... Maar bevroren waterleidingen???? Nee, bedankt.

wordt vervolgd

Om iets na achten 's ochtends ontdekt, half vier hebben we weer water. De schrik zit er goed in. We kunnen het bevriezen van een paar ondergrondse stukken leiding buiten namelijk niet voorkomen.....