Rommeltjes

Na 4 uur geconcentreerd werken is het na het eten toch echt tijd om buiten iets te doen.
Het zwembad is ons een doorn in het oog. Marc heeft de overkapping klaar, maar er ligt inmiddels meer blad en zaagsel in het zwembad als buiten op de oprit. De trappaal is zorgvuldig ontdaan van krullen en hapers, ook die liggen voor een groot deel in het zwembad en niet meer onder de paal zelf die ligt te drogen op de rand. De niet verkochte of weggeven rommelmarktspullen liggen pal voor het trapje op twee planken en onder zeil. De stapel lauzestenen is de slangenberg, een overwinterplaats voor salamanders, padden en slangen. Houten stoeltjes, ketels, tonnen en dozen, stukjes zeil, gevallen spijkers en moeren, stukken kachelhout die per ongeluk erin zijn gevallen, ijzer en draadijzer, een stapel oude balken, een zwembad trapje en een glijbaantje, een golfsurf-plankje en drie kisten met aanmaakhoutjes. Ow, niet te vergeten een rioolbuis, een gedemonteerd frans! konijnenhok (vossenproof), buis om leidingen mee te beschermen, een hogedrukspuit en een oud antiek stuk bijenkorf.... Wel ja. Dit alles onder het blad, zaagsel en vocht, ook al heeft het al een dikke maand niet geregend.

Na 4 uur ploeteren en uitzoeken weet ik er dit van te maken. En al dat werk eigenlijk alleen maar voor.... Een overkapte waslijn!!! Die komt er!

Ik heb ze een beetje wakker gemaakt. Nog net niet geplet door vallende lauzen.... Meneer pad en mevrouw salamander dicht tegen elkaar aan. Een baby-salamander er vlakbij met het koppie tussen het blad. In een hoekje achter de trap maak ik een droog nestje, met zaagsel, blad en stenen en ik draag ze er voorzichtig naar toe. Ik dek het gezinnetje af met een huisje van lauzen. Lief!!!

Tussen de rommelmarktspullen kom ik weer het bergje horloges tegen.... Niet van ons, wij leven met een andere tijd. Na aankoop van het spul had de vorige eigenaar teveel rommel om het snel weg te halen. Hij is een aantal bijzondere dingen vergeten. Een bakelieten kruisje van 9 cm met verzilverde uiteinden en een fijntjes gegoten zilveren Christus uit 1912. Een mandje met prentjes en een zakje met heel veel zakjes.... In ieder zakje zat een sierraad of een horloge met een briefje erbij. De reparatie-voorraad van een juwelier. Hoe die man eraan kwam is ons een raadsel. Maar de sierraden zijn echt niks waard.

De horloges ook niet. En steeds verplaatste ik ze maar, van de schuur naar de eettafel... Van de eettafel terug in de zakjes naar het onderhuis. Vandaar in een doos naar de rommelmarkten, en weer mee terug naar huis om ze even op te slaan in het zwembad. Nu dus maar weer eens verplaatst naar de eettafel.

Omdat we steeds weer van die gekke kleine prulletjes tegenkomen en die allemaal bewaren, willen we ook deze 'rommel' niet wegdoen. De feves (uit de koningscakes) staan op de schouw, een plastic taartbeeldje van kerst een jaar geleden staat in een holte in de schouw. In de schuur is ieder kiertje gevuld met een gevonden dingetje. Aan de balken in de woonkeuken hangen er nog meer; een leger-eetset-blik, een sleutel, een fluitje, een worstendroog-rekje, een kaasplank en een werpster. Dan kunnen er wel wat horloges bij zo hier en daar.

Symbolisch moeten ze blijven, onze tijd is niet die van een ander. De tijd is ook subjectief en toch zo hetzelfde als je op de klok kijkt. Het is nu wel tijd om naar bed te gaan.

Het regent opeens???