Idylle

Nu hebben we nooit de idylle gekoesterd van het leven en wonen in Frankrijk. Nooit verwacht dat het zo makkelijk zou gaan. En natuurlijk hebben we in ons achterhoofd rekening gehouden met tegenslagen. Nu komen er vele kleintjes op hetzelfde moment. Tussen al het rapen en oogsten door, proberen we France Telecom ertoe te bewegen een 2e nieuwe telefoonlijn bij onze buren aan te leggen. Zodat we met een router een draadloze snelle korte verbinding met ons huis kunnen maken. Dan zouden we ADSL kunnen hebben en ons werk wat internet betreft voort kunnen zetten. Onze bevindingen tot dusver voor het verkrijgen van ADSL;
* Bedrijven aangeschreven en gebeld die er hun vak van hebben gemaakt Nederlanders te assisteren met het krijgen van internet
* Zelf France Telecom ter informatie gebeld en met vele soorten nummers aan de lijn en in de wacht geweest zonder enkele duidelijkheid
* In samenwerking met de buren France Telecom gebeld om te informeren
* Een 2e lijn aangevraagd en 2 weken gewacht op het aanvraagformulier dat nooit is bezorgd en aan de post ligt het niet.
* Nogmaals gebeld met FT (even voor het gemak) en het advies gekregen naar Rodez te rijden (hoofdvestiging)
* Eerste bezoekje Rodez met de opgave 2 weken te wachten op een telefoontje van een technicus die dan op afspraak komt KIJKEN
* Na 3 weken nogmaals Het telefoonnummer gebeld om naar een ander nummer doorverwezen te worden, die ons weer terug verwees naar het eerst gebelde nummer die ons weer doorverwijst naar het 2e gebelde nummer
* Een 2e bezoek aan de hoofdvestiging te Rodez met als resultaat een belletje de dag erop
* De technicus komt 22 september.....
(Wordt uiteraard ook vervolgd)
Er gaan dus dingen mis, traag of verlopen niet zoals gehoopt. Na het vishaakje haal ik mijn hand open aan een kapot glas onder het sop in het aanrecht. We voelen onze ruggen en alle spieren daar vervelend goed. Onze knieeen moeten wennen aan de afwezigheid van plat land. De warmte is ook nieuw en we hebben ons laten vertragen door het gewenningsproces. (Zou het ooit wennen???) Het verkrijgen van een BSN-nummer is ook een verhaal apart. We vallen als 'vreemdelingen' buiten de boot en hebben dus specialisten nodig die de wet dermate goed kennen, dat we zonder kastjes en muren ons toch kunnen verzekeren en mogen gaan werken. We hebben te veel fruit en te weinig middelen dit allemaal te verwerken en zien met lede ogen aan hoe we veel ervan moeten laten rotten of weg moeten gooien. De huizenmarkt, ehm, onze huizenmarkt, in Nederland doet niets en de kosten lopen door.
Daarintegen is er altijd goed nieuws; noten, nootjes en kastanjes beginnen te vallen, de koelte en de regen doen hun intrede. De warmte van het haardvuur is weer de moeite waard en we klussen verder. Dat klussen resulteert in een prachtige nieuwe middendeur, gemaakt van oude planken. Met een rampje erin voor het licht in het halletje en een kattenluik. (Dan kan het raampje in de kamer dicht, dat scheelt heel veel tocht) De slaapkamer-venstertjes worden geverft, de slaapkamer-deuren en de badkamerdeur. Het frist zo enorm op!

Dus wonen en leven in Frankrijk 'JA', maar een idylle?? nee.....