zondag 20 oktober 2013

c'est la vie

Een tennisarm, ja heus
Veel regen, modderbad als terrein
Een puberale (lees; hitsig & onhanteerbaar) ezel die wel raad weet met de tennisarm, NOT
Een week onverwacht vrienden over de vloer
Een andere vriendin-in-den-vreemde die nu hier met een gipspootje in een gite zit (ik wil zusteren)
Een berg werk, as usual
Bomenwerk gepland; het regent, het regent, de pannetjes lauzes worden nat

En voor mij weer wat complexe zaken waar ik me in vastbijten wil.
Ik heb niets te willen, het komt zoals het gaan moet, maar toch.

C'est la Vie!

9 opmerkingen:

  1. Courage! Maar ja, daar heeft het je geloof ik nog nooit aan ontbroken :-]

    BeantwoordenVerwijderen
  2. http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3530104/2013/10/19/De-mythe-van-de-yeti-bleef-in-stand-Tot-eergisteren.dhtml

    Ook ik poog voortdurend de mij omringende wereld te begrijpen. Een manier om dat te doen is schrijven. Schrijven schrijven schrijven, in de hoop dat er op een gegeven moment/af en toe een soort (dronken) waarheid op mijn schoot belandt. De spaarzame momenten waarop dat gebeurt zijn zowat orgastisch, maar zoals gezegd spaarzaam en dus verzin ik voornamelijk verhaaltjes om de ongrijpbare tijd door te komen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik speel zelf tennis en heb jaren geleden ook een tennisarm gekregen. Gewoon een jaar minder gespeeld en het probleem heeft zichzelf opgelost.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja gut, als het om de hobby zou gaan zou ik een tennisarm niet zo interessant vinden, jammer, snap je? Maar voor mij is er dan geen brood op de plank, ik kan niet werken met die arm.

      Verwijderen