Je kent de drama's vast en zeker. Of ze nu veroorzaakt worden door een Chello, KPN, France Telecom of al die andere die eindigen op 'Telecom'. De drama's als je ze echt nodig hebt, omdat je telefoon of internet niet meer naar behoren werkt of het eigenaardig stil is in huis en mensen langs komen om te kijken hoe het met je is in plaats van een mailtje of belletje. Je gaat eerst op zoek naar een servicenummer. Als je dit kunt vinden, want alles gaat digitaal en meestal is er een FAQ (Frequentie Asked Questions) op de website of een digitaal formulier om je vraag mee op te sturen, maar je hebt geen internet. Maar als beide falen ben je gedwongen dit probleem of bij de buren op te lossen of je mobiel -als je die hebt- te pakken en ze 'duur' te bellen voor enige assistentie. We hebben allemaal nog meer te doen, dus drama 1 is geboren als je een lange lijst krijgt voorgeschoteld en je op een toets moet drukken als de verveelde computerstem eindelijk bij jouw gewenste keuze is beland. Vaak mag je nogmaals luisteren en wachten voor een submenu of zelfs tegen de computer praten om vast informatie te verschaffen. Knappe computers, want ze leggen vast wat je zegt en op basis daarvan gaan ze aan de slag. France Telecom werkt zo in ieder geval.
Onze ervaring met Telecom bedrijven is ronduit gezegd slecht. Van het kastje naar de muur, onkundige medewerkers die in hun systeem niets kunnen vinden van wat nu echt relevant is en niet te vergeten de wachttijden of het pardoes verbroken worden van de verbinding omdat de wachtrij onoverzichtelijk lang is.
Socatel is een ingekocht hulpje van France Telecom dat de opdracht krijgt om storingen te verhelpen, lijnen na te lopen of nieuwe lijnen aan te leggen en modems te installeren.
Eind 2009 kochten we een nieuwe adsl lijn. Afgezien van het kostenplaatje, was de service onvoorstelbaar goed. De communicatie met ons nog beter. Bij alles werden we mobiel gebeld -met nummerweergave- en ook na 7 uur 's avonds was de communicatie met meneer Bou uitstekend. Voor alles pakt deze man de telefoon en brengt het geduld en begrip op ons te woord te staan. Dat was eind dat jaar nog geen sinecure, voor ons niet en voor hem al helemaal niet. Binnen 24 uur zijn we steeds geholpen, al gaf de modem maar een paar hick-ups, Monsieur Bou is er, altijd. Zelfs hem direct bellen is geen probleem. Weergaloos als internet de basis van je werkzaamheden is.
Dinsdagavond hebben we een belangrijke meeting over Skype met de grote baas van een virtuele wereld om eens te vergaderen over wat misstanden die het ons moeilijk maken in die wereld te blijven werken. Kwalijke zaak dat besproken moet worden. Maar zodra de amerikaan door de luidsprekers 'hello' heeft gezegd, gaan bij ons de groene lampjes uit, gaat er 1 rode knipperen en kunnen wij de vergadering op ons buik schrijven.
De hele avond, juist als Amerika ook wakker is, blijft de lijn haperen en offline zijn. We resetten de modem en kijken ongelovig naar dat witte kastje met zijn verkeerslicht lampjes. Na het inlopen van de adsl lijn eind 2009 hebben we zo'n probleem als dit nog niet gehad. Er was tijdens slecht weer wel eens even geen internet of telefoon, maar dat is het weer en met bovengrondse leidingen logisch als er eens wat mis gaat. Zeker hier in een natuurlijk bos. Daarom ook ons ongeloof dat de lampjes niet op groen blijven en het rode en de oranje blijven knipperen alsof het nacht is en je door een verlaten stad rijdt.
Marc belt diezelfde avond laat die computer op waarmee hij nog moet praten ook om het probleem vast bij Frans Telecom neer te leggen. Per sms krijgt hij gelijk 2 sms-jes. De 1e bevestigt het doorbellen van het probleem. De 2e bevestigd dat er wat aan gedaan gaat worden.
De dag erop worden we vroeg op de ochtend gebeld door Socatel. Ze gaan de lijn langs. Dat lijkt hier misschien eenvoudig, de straat hoeft niet open, want die lijnen hangen aan palen. Maar hier!! staan die palen op nogal steile puinhellingen dwars door een bos dat geen onderhoud krijgt, want je kunt er amper lopen en paden zijn er niet. En de lengte van de lijn is ruim 3 kilometer. Dat loop je niet 'even na'... denken wij. Maar ach ja, dat is waar ook, 'wij' zijn Hollanders van de vlakke kleigronden.
Woensdag, vroeg in de middag, worden we weer gebeld door meneer Bou met de vraag of we de modem uit willen zetten om hem pas weer te proberen als hij heeft gebeld. We horen ver weg op de helling wel stemmen, schreeuwen en geluiden die wij niet kennen. Eind van de middag worden we weer gebeld dat de modem weer aan kan. En Bou verhaalt over het zootje op de helling wat de lijn voor moet stellen. Er schijnt al jaren niet naar gekeken te zijn en bomen groeien door, vallen om, maken dikkere zijtakken en die palen rotten ook wel eens door of worden gewoon om gedrukt. Het doortrekken van de lijn van de buren naar ons doet toch vermoeden dat de hoofdlijn ook gecontroleerd is, maar niets is minder waar. De meeting met 'Amerika' verloopt 's avonds perfect, we blijken wéér een snellere verbinding te hebben (van 1 Mb naar 2 en nu naar 2,5Mb!) en wij zijn weer erg snel geholpen op een professionele manier met een erg goede terugkoppeling van Socatel.
Een gouden greep van France Telecom om dit bedrijf in te huren. Lang leve Socatel!
ps En geen rekening krijgen voor dit euvel, het is all-in het abonnement dat we hebben bij FT!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten