Schrijven

Schrijven is hard werken. Een logje op z'n tijd is leuk, maar een boek schrijven is andere koek. Ik ben eindelijk begonnen, zelfs op aandringen van Marc, want die heeft liever dat mijn vingers ratelen met een doel, dan dat ik zomaar logjes typ, comments geef op facebook of zit te kletsen in een virtuele wereld die geen inkomsten meer genereren. Dan maar met het oog op de toekomst iets doen met mijn creatieve geest die zijn uitweg vindt op een toetsenbord. Ik hield me een maand geleden voor om 2 pagina's per dag te schrijven, lettergrootte 12. Hoe te beginnen wist ik niet, bij het begin dan maar, de periode voor ik startte met loggen. En zo geschiedde. Die 2 pagina's per dag lukte niet. Soms is er gewoon geen tijd voor. Om in stilte en rust te schrijven valt ook niet mee, gezien de hand en spandiensten, huishouden en andere afleiding die ik voor alsnog koester en me ook weer inspiratie geeft. Maar nu durf ik eindelijk te schrijven, hier op mijn weblog, dat ik een structuur gevonden heb, de inleiding af is en het eerste hoofdstuk ook! Eénentwintig pagina's, dat is niets vergeleken bij wat ik in klad als hoofdlijnen nog voor me heb liggen. Die éénentwintig pagina's tellen bijna 15000 woorden, zo lijkt het al veel meer. (Maar het is nog steeds niets!) Nu nog even geduldig wachten op een Nederlandse versie van Word, want de Engelse uit 2002 heeft geen Nederlandse spelling check en dat is onacceptabel. Nu is mijn Nederlands redelijk en sta ik mezelf ook wel enige vorm van literaire vrijheid toe, maar toch is het onplezierig lezen als er te grote vouten instaan , stijl of is in niet orde!