dinsdag 16 september 2008

zeehond

en zo koud als dat ik het heel de dag heb gehad zo graag wilde ik toch weer in zee zwemmen gisteravond. bewolkt, weinig oosten wind en hooguit 17 graden. Alleen R&E waren er, dus saampjes zwemmen. Het was de eerste 5 minuten flink doorbijten om het warm te krijgen.
Rimpelloos water, een ondergaande zon half achter een grote donkere wolk beschijnt het stille water... in de verte wat wandelaars, maar vooral bevolkt door talloze meeuwen en sternen.
tussen de kwalletjes en scholen visjes door met weinig stroming voelde het al snel erg behaaglijk.
Opeens een donkere kop een meter of 3 a 4 bij me vandaan, niet het hoofd van R maar een hond? Een hond, zo diep? neeeee dat kan niet. Meteen stopte ik met zwemmen en 2 pikzwarte grote ronde ogen proberen te zeggen dat hij het wel gezellig vind eens wat anders tegen te komen als soortgenoten. Gefascineerd ben ik even blijven dobberen en R en E op het strand zien beide wat ik zie. Later dobberd zijn neusje nog rondom ons.
Zo'n ervaring op het stille water mogen delen met een medemens is erg indrukwekkend.
Thuisgekomen als toetje een roomwitte hele grote volle maan op een avondlucht van een ongekend aparte diepblauwe kleur, die het contrast met het nog zichtbare tuingroen vergroot!!!!
Een dag met een gouden randje :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten